Egunak laburtzen eta tenperaturek behera
egiten dutenenean, hegaztiek kantatzeari uzten diotenean, txantxangorriaren
kantua entzuten hasten gara. Maiz euri azpian, malenkoniaz beteriko nota
hauentzat momentu aproposena izango balitz bezala.
Cuando
los días acortan, las temperaturas descienden y ya hace meses que han dejado de
cantar las aves comienza a escucharse el canto del petirrojo, muchas veces bajo
la lluvia, como si ese fuese el momento más adecuado para tan melancólicas
notas.
Izan ere, udazkeneko egun hauetan txantxangorrien
presentzia areagotzen da gure haranetan, Erdialdeko Europatik baitatoz tenperatura
epelen bila, negua pasatzeko asmoz.
Horregatik, ez da harritzekoa
txantxangorria edo gure eskualdean deitua den matxintxu, herri tradizioan
neguaren irudia izatea, kukua udaberriarena dena moduan. Esaera zaharrak dio; kukua udaberriko soldadua; txantxangorria
negukoa.
Por
eso no es de extrañar que el petirrojo o matxintxu
como se le conoce tradicionalmente en nuestra comarca, haya sido en la
tradición popular la imagen del invierno como lo era el cuco de la primavera,
un viejo refrán dice: kukua udaberriko
soldadua; txantxangorria negukoa.
Gustavo
Argazkiak Mario
No hay comentarios:
Publicar un comentario